Fuck, ik word volwassen en het gaat me goed

En al mijn kleuren binnen de lijnen

Grappig hoe die ouwe gelijk had

En hoeveel ik op die mensen ga lijken

Hoeveel ik in een korte tijd heb geleerd en

Ik word precies alleen ouder en wijzer

Toch heb ik soms als iedereen het verlangen

Naar die tijden.

Ik draag een jas van duizend

Meningen van angsten en lessen

Maar geen van allen brengt me echt verder.

Dus als ik schoon genoeg heb van de dagelijkse sleur

Dan weet ik niet hoe snel ik weg moet zijn en ga ik dwars door die deur

En ga ik net zoals vroeger en net als vanouds

Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud

Zonder jas naar buiten.

To-do lijstjes en etiketten

Agendapunten en leefregels

Dresscodes, verwachtingspatronen

En vast een hele hoop wat ik nog niet weet

Maar, het is tot nu toe altijd goed gekomen

Ook toen ik de regels aan mijn laars lapte

Kan mij het ook schelen

Want ik geniet van mijn gloednieuwe vaatwasser.

Tussen honderdduizend stemmen

Angsten en lessen

Is het goed om soms te denken aan mezelf.

Dus als ik schoon genoeg heb van de dagelijkse sleur

Dan weet ik niet hoe snel ik weg moet zijn en ga ik dwars door die deur

En ga ik net zoals vroeger en net als vanouds

Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud

Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud.

Het is veel te koud, te nonchalant, maar zonder jas

Want als ik me bloot kan geven, op hoop van zegen

Even niet meer wijs

Voel ik me nooit verbitterd, onvoorzichtig

En misschien zelfs weer klein.

En als ik dan schoon genoeg heb van de dagelijkse sleur

Dan weet ik niet hoe snel ik weg moet zijn en ga ik dwars door die deur

En ga ik net zoals vroeger en net als vanouds

Zonder jas naar buiten, ook als is het eigenlijk te koud

Zonder jas naar buiten.