Er staat een klein en donker huis

Aan het einde van de straat

Niemand loopt er langs

Maar men weet dat het er staat

En dat er vroeger lampjes hingen

Dat het er warm was en gezellig bovendien

Dat je de kinderen hoorde zingen

Maar niemand lijkt het nog te weten of te zien

Was mij

Omarm mij

Ontdooi mij

Krab het ijs van m'n ramen

Laat de wereld weer zien wie ik was mij

Wie wast

Niemand weet precies

Wat er daar binnen is gebeurd

De muren zijn te dik

En gesloten lijkt de deur

Toch is een lichtje aangelaten

Voor wie de moeite neemt en echt naar binnen kijkt

Lijkt het zachtjes terug te praten

En is 't net alsof een hand naar buiten reikt

Was mij

Omarm mij

Ontdooi mij

Krab het ijs van m'n ramen

Laat de wereld weer zien wie ik was mij

Verlos mij

Ontdoe mij

Laat me de stilte weer horen

En de liefde weer voelen

Wie ziet mij

Wie hoort mij

Wie wast mij

Er zit een klein en donker kind

Met z'n voeten in het zand

Het vuur ligt aan zijn zij

En het bloed zit aan z'n hand

Genees me en heel me

Omhels en omarm me

Ontdoe me verlos me

Ontdooi en verlang me

En was mij

Begrijp me vergeef me

Verwoord en beleef me

Breek af en herbouw me

Geloof en vertrouw op mij

Was mij

Wie wast mij