De deuren van ons huis

Ze staan wagenwijd open

Aan de sporen kun je zien

Hier heeft iemand gelopen

Heeft alles wat ons dierbaar is

Aangeraakt, kapotgemaakt

Maar wat het allerergste is

En dat schokt me het meest

Aan de sporen kun je zien

Dat ik dat ben geweest.

Alles wat we hadden

Is verworden tot een bende

Ik dacht dat ik jou trouw zou zijn

Ik dacht dat ik mij kende

Maar niets bleek minder waar te zijn

Ik loog...

Ik gooide onze ruiten in

Dat ik dat ben geweest.

Nu zit ik zwijgend op de bank

En kijk hoe jij je leven uit m'n leven haalt

In een tas doet, en voorgoed

De deur achter je dichtslaat

En je gaat...

Straks als een ander naast je loopt

En als wij niet meer kussen

Weet ik het was zo mooi geweest

Maar ja, er kwam iets tussen.

Straks als iemand jouw liefje is, pas dan...

Pas dan besef ik werkelijk

Dat ik dat ben geweest

Dat ik dat ben geweest

Dat ik dat ben geweest.