Gisteren bedacht ik me
Dat mijn gedachten
Minder naar jou uitgaan en morgen
Zal ik je weer zien
Jong en onervaren waren wij
De toekomst was groter
Dan het verleden
Denk je nog wel eens
Aan die tijd
De herinnering aan jou
Was zo kostbaar, zo lang
We deelden het leven
Door liefde
Gedeeld door liefde
Ik zie vage beelden van jou
In verre landen
En van dat eiland dat nooit
Veranderen zal
Jij bleef hier een vreemde
Je bleef er hier buiten staan
Was het een kans gegeven
Hoe was het dan gegaan
Ontheemd, ontheemd
Zijn we dat niet allemaal
Iedereen die denk
Iedereen die voelt
Ooit zijn we allemaal
Van huis gegaan
Maar we deelden het leven
Door liefde gedeeld door liefde
Ik schreef een lied voor jou
Je weet hoe dat gaat
Ik liet je over aan je lot
Toen was het te laat
Hoe lang heb jij gewacht
In dat paleis van je dromen
Als een prinses, maar de prins
Had al afscheid genomen
Later vroeg ik
Om vergeving
Later zei je
Het is beter
De tijd heelt alle wonden
De tijd heeft geen berouw
De herinnering aan jou
Was zo kostbaar, zo lang
We deelden het leven
Door liefde
Gedeeld door liefde
Gisteren bedacht ik me
Als ik je morgen weer zou zien
Ik je dit vertellen zou
Of misschien ook niet
Of eigenlijk maar niet
Maar beter van niet
Of ik zing een lied
Gedeeld door liefde
Gedeeld door liefde
|
Frank Boeijen in Album De Ballade Van De Dromedaris Released in 1999 |