Ik voel het weer

Ik weet het weer

We schaatsen op het ijs

Op een wintermorgen

En de zon die schijnt

In een lang vervlogen tijd

Hand in hand

We draaien rond

Silvia en ik

Haar wangen zacht

Haar ogen groot

Zo helder en zo licht

Silvia en ik

En als dan de avond viel

En de maan door de ramen scheen

Dan droomde ik van silvia

Ik schreef haar naam

Op elke muur

Met een groot hart eromheen

Die winter toen

Ging nooit voorbij

Voor silvia en mij

Maar toen de lente kwam

En de sneeuw verdween

Zag ik silvia nooit weer

Hoe vaak stond ik daar

In de straat

Waar silvia verdween

Silvia en ik

En als dan de avond viel

En de maan door de ramen scheen

Dan droomde ik van silvia

Dromen van silvia

Met ijsbloemen op het raam

Dromen van silvia

Ik zag haar weer in de stad

Aan de overkant van de straat

Met een kinderwagen en een stugge man

We hebben wat gepraat

Ze had nog steeds

Van die grote ogen

Maar het licht werd uitgedraaid

Misschien door haar man

Misschien door de vraag

Schaats je nog wel eens silvia

Want als dan de avond viel

En de maan door de ramen scheen

Dan droomde ik van silvia

Dromen van silvia

Met ijsbloemen op het raam

Dromen van silvia