De poort van de stad

De weg loopt omhoog

De hemel is ver

Zo ver als een droom

En ik hoor haar naam

In de stille gebeden

Zie ze komen zie ze gaan

En ze vragen haar zegen

En bernadette

Bernadette slaapt

En de gelovigen

Wachten op een wonder

Met tranen in de ogen

Kaarsen aan

Het licht in het duister

Luister

Bernadette fluistert

En ik sta hier als verweesd

Als een zoon zonder vader

De grond is gewijd

En gezegend het water

En ik denk aan het beeld

Van een kind dat ik zag

Voor een stukgeschoten huis

In een godverlaten stad

En bernadette

Bernadette slaapt

De gelovigen

Wachten op een wonder

Met tranen in de ogen

Kaarsen aan

Licht in het duister

Luister

Bernadette fluistert

Zie het als een verhaal

Laat het een verhaal zijn

Zonder begin

Zonder einde

Met een rotsvast vertrouwen

In de goede afloop

Zonder vertrouwen geen hoop

Even rust de liefde

Ik heb haar gezien

In het zonlicht door de ramen

Wat in duizend kleuren uiteenvalt

Op de stenen van de kathedraal

En zij slaapt al meer dan honderd jaar

Haar handen van marmer

In een kamer van glas

Haar ogen gesloten

En bernadette

Bernadette slaapt...