In drenthe ligt een grote steen, al dik vijfduizend jaar

Om andere grote stenen, onwrikwaar bij elkaar

Die grote steen, die ligt daar maar door al die eeuwen heen

Wat er ook met ons gebeurd, hij houdt zich stil die steen.

Wie die steen ziet, denkt misschien die steen die ligt daar goed

Beetje op andere stenen liggen, dat is alles wat die doet

Maar wacht, heel soms, en enkel 's nachts, bij een bijzonder maan

De wind uit een bepaalde hoek, trekt opeens stevig aan.

Nou is het daar zo stil niet meer, als eerst eeuw in eeuw uit

Alsof een lied zich op de wind door die stenen fluit

Lijkt een geluid van lang gelee, vanuit een diepere laag

Het deelt ons iets van vroeger mee, dat gaat over vandaag.

Denk bij zo'n steen dus niet te snel

Of wat dat ding daar moet

Die steen ligt daar zomaar niet

Die weet echt wat ie doet...