Op een ochtend, in de regen

Kwam ik hem toevallig tegen

Sprak mij aan en zei "hoe moet dit verder gaan?"

'k wist niet wat ik toen moest zeggen

En probeerde uit te leggen

Dat ook zonder haar de wereld blijft bestaan

't is nog niet zo lang geleden

Dat zijn vrouw is overleden

En ze waren zo gelukkig met elkaar

Maar hoe moest dit nu gebeuren

Hun geluk zo te verscheuren

Ze was jong en mooi, hij hield zoveel van haar

Ik zei toen "leven, je moet er mee leven

Waarom probeer je niet verder te gaan

Leven, liefde te geven

Het is echt de moeite waard

Blijf nooit staan"

Met z'n hoofd diep gebogen

En met tranen in de ogen

Liep hij langzaam, door de regen, t'rug naar huis

Zou hij mij hebben begrepen

'k wachtte uren, dagen, weken

Eindelijk kwam z'n brief toen bij me thuis

'k heb met vreugde toen vernomen

Dat hij langs zou komen

En toen hij daar was, keek ik hem glimlachend aan

Hij keek mij toen in de ogen

Zei "Ik heb 't overwogen

Bedankt, ik kan het leven nu weer aan"

En hij zei toen "leven, ik heb leren leven

Ik heb leren door te gaan, ook zonder haar

Leven, liefde te geven

Meer dan verdriet alleen

Ja, 't is waar"

"Leven, ik heb leren leven

Ik heb leren door te gaan, ook zonder haar

Leven, liefde te geven

Meer dan verdriet alleen

Ja, 't is waar"

"Leven, ik heb leren leven

'k heb leren door te gaan, ook zonder haar

Leven, liefde te geven

Meer dan verdriet alleen

Ja, 't is waar"

"Leven, ik heb leren leven

Ik heb leren door te gaan, ook zonder haar

Leven, liefde te geven"