Geloof je niet in de liefde

Kun je nooit gelukkig zijn

De liefde smaakt naar honing

Desillusie naar azijn

Aan de takken zitten doorns

Die de roos beschermen moet

Zoals pijn, dat je geluk beseffen doet.

Als je op een hoge berg staat

Met de zon op je gezicht

Je voelt je diep gelukkig

En je koestert je in 't licht

Dan is dat de herinnering

In het schaduwrijke dal

Dat jou door zware tijden helpen zal

Samen kom je verder

Kom je overal doorheen

De levensweg is moeilijk

Ga niet alleen

Klim over de rotsen

Door de branding van gevoel

Trotseer al de gevaren

Want, de zon dat is je doel

Die keer, een donkere schaduw

Daar ben ik doorheen gegaan

Ik viel en gaf de moed op

Maar, jij hielp mij op te staan

De warmte van jou liefde

Zijn de stralen van de zon

Ik heb gezocht, ik vocht en overwon.

Samen door de lente

Het begin van ons geluk

We moeten het beschermen

Want, het mag dit keer niet stuk

Ik draag jou liefde bij me

Als een mantel om mij heen

Die mij al jou warmte geeft

Ik ben nooit meer alleen

Ik hoef nu nooit meer bang te zijn

Voor kou en eenzaamheid

Een vriend als jij

Die raak ik nooit meer kwijt