Op de hoek in de kroeg

Zit een man alleen

En hij wacht tot dat iemand roept

De hoogste tijd

Dan staat hij weer op straat

Slenterd naar een plek

Waar hij schuilt voor de regen en de kou

Een man die niemand ziet

Niemand kent

Maar hij is daar aan gewend

Want hij weet wat het leven is

Toch had hij een gezin

Zelfs een eigen huis

Maar dat ruilde hij voor het leven op straat

Als de kroeg open gaat

Zit hij op z'n stoel

In de hoek maar met niemand

Die tegen hem praat

Een man die niemand ziet

Niemand kent

Maar hij is daar aan gewend

Ja hij weet wat het leven is

Een man die niemand ziet

Niemand kent

Maar hij is daar aan gewend

Ja hij weet wat het leven is

Een man die niemand ziet

Niemand kent

Maar hij is daar aan gewend

Ja hij weet wat het leven is

Ohow mmmm jhe ohow....